Sa gamay nga kapilya ang gipili nga unang misa ni Pope Leo XIV. Kagahapon, daghan ang misaksi sa iyang misa pasalamat sulod sa Sistine Chapel.
Unod sa iyang mensahe sa homiliya ang panginahanglan sa misyonaryong pagpangabot sa mga lugar diin ang Kristiyanong pagtuo gilibak, gisupak, gidaug-daug, o sa labing maayo, gitugotan ug giloo.
Iyang gopadayag nga daghang mga kahimtang, sa pagkakaron, ang nagtan-aw sa Kristiyanismo nga usa ka butang nga kataw-anan, alang sa mga huyang ug walay buot, ug mas gipalabi ang teknolohiya, salapi, kalampusan, gahum, o kalipay.
Apan, sumala sa Santo Papa, kini ang kalibutan nga gitugyan sa Simbahan, ug kini ang lugar diin ang pagpamatuod sa malipayong pagtuo kang Hesus, ang labing importante, gikinahanglan ug halangdon.
Iya usab nalakmitan ang pangutana ni Hesus kang San Pedro sama sa “Kinsa man ang giingon sa mga tawo nga Anak sa Tawo?”.
Iyang gipasabot nga duha ka matang sa tubag ang makita pinaagi sa tubag sa kalibutan, nga nagtan-aw kang Hesus nga usa ka walay pulos nga tawo – nga makasamok tungod sa iyang panginahanglan sa pagkamatinud-anon ug mga hugot nga moral nga panginahanglan, ug ang ikaduha mao ang tubag sa kasagaran nga mga tawo – nga nagtan-aw kaniya nga usa ka maayong tawo, may kaisog, ug nagsulti sa hustong mga butang
